Finansal Oranlara Genel Bakış, Tanımlama ve Hesaplama ve Nasıl Kullanıldıkları.
Finansal oran analizi, bir şirketin karlılığı, ödeme gücü, verimliliği, likiditesi, ölçeği ve piyasa değeri hakkında değerli bilgiler toplamak için iş liderleri tarafından kullanılan nicel bir araçtır. Oran analizi, şirketin bilançosu, gelir tablosu ve nakit akışı tablosundaki verileri analiz ederek bu bilgileri şirket yöneticilerinin kullanımına sunar. Finansal oran analizinden elde edilen bilgiler, şirketin finansal sağlığını değerlendirebilmeleri için şirket adına finansal kararlar alması gereken yöneticiler ve yatırımcılar gibi dış taraflar için çok değerlidir.
Mali oranlar, iş liderlerinin ve yatırımcıların bir şirketin mali tablolarındaki hesaplar arasındaki mali ilişkileri analiz etmelerine ve karşılaştırmalarına yardımcı olan faydalı araçlardır. Bir şirketin geçmişi, kendi sektöründe veya iş kolunda finansal analiz yapılmasını sağlayan araçlardan biridir.
Mali oran analizi, bir şirketin karlılığını, ödeme gücünü ve likiditesini iyileştirmek için kararlar almak için oran hesaplamalarından elde edilen verileri kullanır.
İş liderlerinin genellikle analizlerinde kullandıkları altı finansal metrik kategorisi vardır. Bu altı kategoride, bir CEO’nun ve dış yatırımcıların şirketin finansal durumunu analiz etmesine yardımcı olan 15 finansal ölçüt bulunmaktadır. Finansal metrikler, yalnızca karşılaştırma için bir temel olduğunda değerlidir. Her oran, şirketin geçmiş verileriyle karşılaştırılmalıdır. Ayrıca sektördeki diğer şirketlerin verileriyle de karşılaştırılabilir.
Finansal metriklerin, diğer metriklere kıyasla yalnızca şirket içindeki farklı zaman dilimleri için anlamlı olduğunu unutmamak önemlidir. Ayrıca diğer sektörlerde, diğer benzer şirketlerde veya aynı iş sektörü ölçütlerini kullanarak karşılaştırma yapmak için de kullanılabilirler.
Likidite oranları, bir şirketin dönen varlıklarının mevcut yükümlülüklerini karşılayıp karşılayamayacağı sorusuna cevap verir. İşletme yöneticilerinin baktığı üç ana likidite metriği vardır:
Varlık yönetimi metrikleri veya aktivite metrikleri olarak da bilinen verimlilik metrikleri, şirketin varlıklarını gelir elde etmek ve kârı veya hissedar servetini en üst düzeye çıkarmak için ne kadar verimli kullandığını belirlemek için kullanılır. Şirketin operasyonlarının dahili olarak ve kısa vadede ne kadar verimli olduğunu ölçer. Bilanço ve gelir tablosundaki bilgilerden hesaplanan en yaygın kullanılan dört verimlilik metriği şunlardır:
Bir şirketin ödeme gücü veya borç yönetimi ölçütleri, finans yöneticisinin, borç finansmanı veya faaliyetlerini finanse etmek için kullandıkları finansal kaldıraç açısından şirketin konumunu değerlendirmesine olanak tanır. Ödeme gücü oranları, şirketin birikmiş karlar veya öz sermaye finansmanına kıyasla ne kadar borç finansmanı kullandığını ölçer. İki ana ödeme gücü metriği vardır:
Kapsama oranları, bir şirketin borç yükümlülüklerini ne ölçüde karşılayabileceğini ve bunlarla ilgili maliyetleri ne ölçüde karşılayabileceğini ölçer. Bu yükümlülükler, faiz giderlerini, kira ödemelerini ve bazen de temettüleri içerir. Bu metrikler, bir finansal yöneticiye şirketin borcunun tam bir resmini sağlamak için ödeme gücü metrikleriyle birlikte çalışır. İşte en önemli iki kapsama oranı:
Karlılık metrikleri, işletme için özet metriklerdir. Kârlılık oranlarını hesaplarken nakit yönetimi, varlık yönetimi ve borç yönetiminin işletme üzerindeki etkisini özetler. En yaygın ve önemli dört karlılık ölçütü şunlardır:
Piyasa değeri oranları genellikle halka açık şirketler için hesaplanır ve çok küçük şirketler için yaygın olarak kullanılmaz. Ancak, bazı küçük şirketler halka açık olarak işlem görmektedir. Piyasa değeri için üç ana metrik vardır:
Finansal oran analizi, şirketin finansal tablolarından, tek başına bu finansal tabloların incelenmesiyle değerlendirilemeyecek bilgileri çıkarmak için kullanılır.
Mali oran analizi yapmak için, bir mali yönetici şirketin bilançosunu, gelir tablosunu ve nakit akış tablosunu ve ayrıca şirket halka açık ise hisse senedi fiyat bilgilerini bir araya getirir. Tipik olarak, bu bilgiler bir elektronik tablo programına indirilir.
Küçük işletmeler, 15 finansal oranın her birini otomatik olarak hesaplamak için elektronik tablolarını oluşturabilir.
Oranlar genellikle bir çeyrek veya bir yıl için hesaplanır. Daha sonra aynı sektördeki diğer şirketlerin oranları toplanmalıdır. Karşılaştırmalar yapılmalıdır. Bir finans yöneticisinin şirket performansı hakkında sonuçlar çıkarabilmesi ancak finansal ölçütleri sektördeki şirketlerin diğer zaman periyotları ve ölçütleriyle karşılaştırdıktan sonra olur. Bu hesaplamalara ve karşılaştırmalara dayanarak, finans yöneticileri şirket performansının iyi bir resmini çizebilir.
Tek başına bir oran hesaplaması fazla bilgi sağlamaz. Örneğin, bir şirketin borç-varlık oranı bir dönem için %50 ise, yönetim bunu önceki dönemlerle karşılaştırmadıkça, özellikle de borç-varlık oranı çok daha düşük veya çok daha yüksekse, bu hiçbir şey ifade etmez. tarihi. Bu senaryoda, borç/varlık oranı, şirketin varlıklarının %50’sinin borçla finanse edildiğini göstermektedir. Bir finans yöneticisi veya yatırımcı, şirketin geçmişindeki aynı oranla veya şirketin rakipleriyle karşılaştırmadıkça bunun iyi mi yoksa kötü mü olduğunu bilemez.
Finansal ölçütlerin doğru bir analizini ve karşılaştırmasını yapmak, şirketlerin finansal performanslarını iyileştirmek için gerekli finansal ayarlamaları yapabilmeleri için finansal sağlıkları hakkında fikir edinmelerine yardımcı olur.
Mali yöneticilerin mali oran analizi yoluyla elde ettikleri bilgileri tamamlamak için kullanabilecekleri başka mali analiz teknikleri de vardır, örneğin: B. Nakit akış tablosunun ortak bir boyutsal analizi ve daha derin bir analizi.
Finansal oran analizini kullanması gerekebilecek birkaç paydaş vardır:
Finansal Oran Analizinin Artıları ve Eksileri
Artıları | Eksileri |
---|---|
Yüksek performans için hedef belirlemede faydalıdır | Büyük, çok bölümlü firmalar bunu yalnızca bölüm bazında kullanabilir. |
Dar bir odağa veya büyük firmaların bölümleri olan küçük firmalar için kullanışlıdır | Yüksek enflasyon zamanlarında, mali veriler bozulur ve oran analizi için kullanışlı değildir. |
Zaman dönemleri arasında firma performansını analiz etmek için kullanışlıdır | Firmalar hile yapabilir ve mali tablolarını vitrine çıkarabilir. |
Firmaları bir kesitsel veya endüstri analizinde karşılaştırmak için kullanışlıdır | Zaman bozulması nedeniyle mevsimlik veya döngüsel firmalar için kullanışlı değildir |